سیک‌ های افغانستان: دوست داریم بمانیم؛ اما جایی برای ماندن نیست

تلویزیون باغی: هندوها و سیک‌ها از اقلیت‌های دیرینه افغانستان است که در جریان جنگ‌های چند دهه‌ای با وجودی که طرف و علیه هیچ‌کسی نایستاده‌؛ اما بیشترین آسیب را متحمل شده‌اند.

این اقلیت که روزگاری یکی از جوامع فعال و پیشتاز در رونق اقتصادی و تجارتی افغانستان بود، به دلیل ناامنی، تبعیض مذهبی، زورگویی، آزار و اذیت مسلمانان و تحقیر و توهین به خاطر باور متفاوت‌شان در سال‌های اخیر راه مهاجرت را در پیش گرفته‌اند و امروزه از جمعیت صدها هزار نفری این اقلیت، تنها ۳۵ خانواده در افغانستان باقی مانده‌اند.

مهاجرت هندوها و سیک‌ها، اولین بار در دهه ۷۰ پس از جنگ داخلی آغاز شد، از آن زمان تاکنون شمار زیادی از آن‌ها از افغانستان خارج شده‌اند. حدود سه ماه پیش نیز ده‌ها خانواده از افغانستان خارج شدند و تنها کسانی در افغانستان مانده‌اند که توانایی مالی کافی برای خروج از کشور را ندارند.

با توجه به دگرگونی‌های امنیتی و ناشکیبایی‌های اجتماعی، امکان خروج خانواده‌های باقی‌مانده نیز وجود دارد که این‌گونه، بر سال‌ها تاریخ، میراث و فرهنگ این اقلیت در افغانستان نقطه پایان گذاشته می‌شود.

گفته می‌شود زورمندان و غاصبان حتی درمسال‌ها یا عبادتگاه‌های دینی آنان را هم غصب یا ویران کرده‌اند؛ طوری که اکنون اقلیت سیک و هندو تنها به ۲۰ درمسال در تمام ولایات دسترسی دارند؛ اما گفته می‌شود بیش از ۴۰ درمسال دیگر آن‌ها غصب و ویران شده‌است. درمسال‌هایی که گفته می‌شود صدها سال قدمت داشته‌اند.