وزیر خارجه تاجیکستان: موضع تاجیکستان در قبال طالبان تغییر نکرده‌ است

تلویزیون باغی: پس از سقوط دولت پیشین، طالبان در کابل به طور جداگانه، میزبان وزرای امور خارجه کشورهای ازبکستان، قزاقستان و ترکمنستان بوده‌اند که محورهای اساسی همه این دیدارها را توسعه روابط اقتصادی و راه‌اندازی دوباره پروژه‌های بلندپروازانه دولت غنی مانند تاپی، توتاپ، کاسا – ۱۰۰۰ و… تشکیل می‌داده‌است. حتی تاجیکستان نیز که به نظر می‌رسد در میان جمهوری‌های آسیای میانه، صریح‌ترین و سرسختانه‌ترین موضع را علیه طالبان اتخاذ کرده‌، با وجود بدهی ۳۳ میلیون دالری شرکت برق افغانستان، تاکید کرده که به تامین برق ولایت‌های شمالی و کابل، ادامه می‌دهد.

سراج‌الدین مهر‌الدین؛ وزیر خارجه تاجیکستان گفته‌است که «موضع تاجیکستان در قبال طالبان تغییر نکرده‌است». او ابراز امیدواری کرد که طالبان عملا آمادگی خود را برای مذاکرات با رهبران همه گروه‌های سیاسی و قومی به نمایش بگذارد.

به گفته او خواست جامعه جهانی از طالبان تشکیل «دولت واقعا فراگیر» است.

مهرالدین همچنین گفت که تاجیکستان برای تحکیم مرزهای جنوبی خود در مشورت و همکاری با کشورهای دیگر «تدابیر ضروری» را در نظر خواهد گرفت.

پیش‌تر، امام‌علی رحمان؛ رییس جمهوری تاجیکستان هم پیشنهاد کرده‌بود که «یک کمربند امنیتی در اطراف افغانستان» ایجاد شود. ولادیمیر پوتین؛ رییس جمهوری روسیه نیز با اشاره به ناآرامی‌های اخیر قزاقستان گفت: «روسیه هرگز اجازه انقلاب در منطقه را نخواهد داد».

تاجیکستان ۲۰ هزار نیروی اضافی به مرز این کشور با افغانستان اعزام کرده‌است.

در ماه اکتوبر، برای اولین بار نیروهای مسلح کشورهای عضو «سازمان پیمان امنیت جمعی» یک رزمایش بزرگ نظامی را در نزدیکی مرز افغانستان برگزار کردند؛ رزمایشی که یک پیام واضح داشت: آسیای مرکزی نگران رویدادهای امنیتی در افغانستان است و به قدرت‌رسیدن طالبان این نگرانی را تشدید کرده‌است.

این در حالی است که در پی شورش‌های مرگبار اخیر در قزاقستان نیز قاسم جومارت توقایف؛ رییس جمهوری آن کشور به صراحت اعلام داشت که شماری از شورشیان از افغانستان و خاور میانه، وارد قزاقستان شده‌بودند؛ ادعایی که اگرچه طالبان به عنوان حاکمان کنونی کشور آن را رد کرده‌اند؛ اما واضح است که این موضع طالبان، رویکرد همسایگان شمالی نسبت به تحولات امنیتی چند ماه اخیر در افغانستان را تغییر نخواهد داد.

بنابراین، همسایگان شمالی افغانستان نگران پیامدهای ناامن‌کننده به قدرت‌رسیدن طالبان هستند و یکی از دلایل این نگرانی، خطر توسعه تروریزم به آسیای مرکزی از طریق فراهم‌شدن بسترهای ایمن و مصون برای پیکارجویان وابسته به ملیت‌های ساکن این کشورها در نوار شمالی افغانستان است.

در این میان، البته تاجیکستان، دلایل دیگری نیز برای اختلاف سیاسی با طالبان دارد. دوشنبه به طور سنتی، حامی حزب جمعیت اسلامی، شورای نظار پیشین و ائتلاف شمال علیه طالبان بوده‌است. پس از شکست «جبهه مقاومت» در پنجشیر در پی سقوط کابل، رهبران این جبهه به تاجیکستان گریختند و گفته می‌شود هنوزهم در آن کشور هستند.

حتی باری گزارش شد که دولت تاجیکستان، کنترل سفارت افغانستان در دوشنبه را نیز به جبهه ضد طالبان سپرده که مدعی است که به دلیل فرار اشرف‌غنی، امرالله صالح؛ معاون او «سرپرستی دولت» را برعهده دارد.

به این ترتیب، اختلاف تاجیکستان با طالبان تا زمانی که ترکیب قومی حکومت کنونی با حضور پررنگ تاجیک‌های مورد تاجیکستان، تغییر نکند، همچنان ادامه خواهد داشت.

نکته قابل تأمل این است که مراودات اقتصادی و حتی کمک‌های انسان‌دوستانه همسایگان شمالی افغانستان با وجود تسلط طالبان بر کشور، همچنان ادامه یافته و چه بسا توسعه پیدا کرده‌است.

پس از سقوط دولت پیشین، طالبان در کابل به طور جداگانه، میزبان وزرای امور خارجه کشورهای ازبکستان، قزاقستان و ترکمنستان بوده‌اند که محورهای اساسی همه این دیدارها را توسعه روابط اقتصادی و راه‌اندازی دوباره پروژه‌های بلندپروازانه دولت غنی مانند تاپی، توتاپ، کاسا – ۱۰۰۰ و… تشکیل می‌داده‌است. حتی تاجیکستان نیز که به نظر می‌رسد در میان جمهوری‌های آسیای میانه، صریح‌ترین و سرسختانه‌ترین موضع را علیه طالبان اتخاذ کرده‌، با وجود بدهی ۳۳ میلیون دالری شرکت برق افغانستان، تاکید کرده که به تامین برق ولایت‌های شمالی و کابل، ادامه می‌دهد.