امارت اسلامی به دنبال نقش بیشتر در توزیع کمکهای خارجی هستند
تلویزیون باغی: خبرگزاری رویترز گزارش داده که حکومت طالبان با طرح کمیته عالی مشترک هماهنگی کمکهای بشردوستانه در پی سهم بیشتر در توزیع کمکهای بشردوستانه است.
مشخص نیست که آیا سازمان ملل متحد و دولتهای خارجی از چنین توافقنامهای حمایت میکنند یا خیر؛ زیرا این امر باعث افزایش چشمگیر دسترسی طالبان به کمکهای مالی بینالمللی میشود که مقامات آن به دلیل تحریمها کنار گذاشته شدهاند.
طالبان میخواهند که در این کمیته علاوه بر نمایندگان سازمانهای بینالمللی، مقامات این گروه نیز حضور داشتهباشند.
عبدالسلام حنفی؛ معاون نخستوزیر طالبان در یک کنفرانس خبری در کابل با حضور رامز الاکبروف؛ نماینده سازمان ملل گفته: «هدف این کمیته هماهنگی در سطح بالاتر برای تسهیل کمکهای بشردوستانه جامعه جهانی و توزیع کمکها برای افراد نیازمند است.»
خبرگزاری دولتی باختر نیز از دیدار و گفتگوی عبدالسلام حنفی با نمایندگان شماری از سازمانهای بینالمللی خبر داده و گفتهاست که حنفی در این نشست به نمایندگان سازمانهای خارجی پیشنهاد استفاده از «ظرفیت» حکومت طالبان در توزیع کمکها را دادهاست.
او افزودهاست: «ما از جوامع بینالمللی میخواهیم که از ظرفیتهای دولت برای اهداف کمکی خود استفاده کنند.»
دولتهای خارجی که با هشدارهایی مبنی بر اینکه ممکن است میلیونها نفر با تشدید بحران اقتصادی گرسنه بمانند، مواجه هستند، کمکهای بشردوستانه را افزایش میدهند؛ اما مایلاند که این کمکها از مداخله دولت دور بماند.
طالبان اخیرا اعلام کردند که از گندم اهدایی کشورهای دیگر برای پرداخت معاشات کارمندان دولتی استفاده میکنند. در حالی که مشخص نیست گندم کمکی به منظور تقسیم میان نیازمندان اهدا شده یا مستقیما در اختیار طالبان قرار گرفته تا نیازهای مالی خود را تامین کنند.
سخنگوی وزارت مالیه طالبان گفت که در ۲۴ ساعت آینده با سازمان ملل در مورد پیشنهاد این نهاد مشترک گفتگو خواهد شد.
با این حال، رامز الاکبروف؛ معاون نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور افغانستان به رویترز گفتهاست که آژانسهای سازمان ملل در حال حاضر خواستههای خود را در مورد کمک به طالبان اعلام کردهاند.
به گفته او، شرط اصلی آنها دسترسی به کل کشور، از جمله برای کارکنان زن بودهاست.
این در حالی است قطع کمکهای خارجی در سال گذشته به دنبال خروج ایالات متحده و پیروزی طالبان در ماه آگست، اقتصاد شکننده افغانستان را در آستانه فروپاشی قرار داد و قیمت مواد غذایی به سرعت افزایش یافت و باعث گرسنگی گسترده در میان مردم شد.