د ټیکسي چلوونکي د ایماندارۍ یوه بیلګه، د مهوش تبسم ابیتي

د ټیکسي چلوونکي د ایماندارۍ یوه بیلګه، د مهوش تبسم ابیتي

باغي ټي وي:

انسان د نړۍ په هر ځای کې وي، د هغه په ​ اخلاقو او الفاظو  پېژندل کېږي، ښه سړی یوازې په ښو الفاظو یادېږي.

که زه په مصیبت کې یم او داسې څوک راسره مرسته وکړي چې باور یې هم نه وي، نو د زړه له تله یې دعا قبلیږي، زه له پاکستان سره تعلق لرم او په اسټرالیا کې اوسیږم، زما سره د اسټرالیا په پرت ښار کې یو نه هیریدونکېپېښه وشوه.  ما د خپلو فکرونو له مخې فکر کاوه، ځکه چې د پاکستانیانو فکر او عمل یو شان وي، که چېرته لاړ شي. داسې پېښ شول چې نن ماسپښین مې خپله لور ډاکټر ته بوتله، کله چې روغتون ته روانه وم، هوا ډېره خرابه وه، سخت باران او باد و، ټکسي مې ودروله، د ټکسي چلوونکید پنځوسو کالو پورې و، لور یې په غیږ کې ولیده، هغه منډه کړه او د موټر له سیټ څخه راښکته شو او د ټکسي دروازه یې ماته خلاصه کړه او زما سره یې په ناستو کې مرسته وکړه، هغه به تا سره په کښېناستلو کې مرسته وکړي او که ته د ماشوم پرم یا کڅوړه ولري. دا به پخپله بګۍ کې واچوي او دا ټول به وکړي کله چې تاسو ښکته شئ.
ښه، زه د ډاکټر کلینیک ته ورسیدم او پنځه دقیقې وروسته پوه شوم چې ما خپل ګرځنده تلیفون په ټکسي کې هیر کړی دی. ما خپله ستونزه د کلينيک له کارکوونکو او ډاکټرانو سره شريکه کړه او ورته مې وويل، چې په ټکسي کې مې موبايل پاتې شو، چې په دې اړه د روغتون مديريت هم اندېښمن شو او احساس مې وکړ، چې دا موبايل زما نه، بلکې د روغتون مديريت وو، ځکه دوی هم ډېر اندېښمن شول، په موبايل پسې يې زنګونه ووهل؛ خو چا  پورته نکو، د روغتون مدير ډاډ راکړ، چې اندېښنه مه کوه، موبايل به بېرته راکړل شي، خو زه پاکستانۍ يم… او څه کېږي؟ په پاکستان کې که چا په تصادفي ډول موبايل له کومه ځايه پريښود، نو بيا يې هيڅکله نه پيدا کوي… او زه چې يو پاکستانۍ وم، فکر مې کاوه چې اوس د موبايل پيدا کول ګران دي، په همدې فکرونو کې ورکه شوم چې ناڅاپه مې ټیکسي چلوونکی کریسټوفر پیټریک ولید چې بیرته روغتون ته راغی او ماته راغی او پوښتنه یې وکړه چې ته هغه څوک یې چې ما راورسولې؟ ما په مثبت ځواب کې وویل چې سمدلاسه زما ګرځنده تلیفون بیرته راکړ.
د ټکسي چلوونکي دې کړنې سخت ټکان راکړ او د هغه له صداقت څخه هم متاثره شوم، هغه څه چې ما د یوه پاکستانۍ په توګه فکر کاوه، داسې نه و، خو د تمې خلاف مې موبایل په ټکسي کې پاتې شو. زه دعا کوم چې زموږ پاکستانی ولس هم صادق شي، کله چې زموږ ملت صادق شي، پاکستان به د پرمختګ په لور روان شي او که ملت صادق نه شي، نو د غلو واکمنانو مسلطه به دوام وکړي، موږ ته د ځان بدلولو اړتیا ده.